Bijna onze gehele ploeg was in maart te vinden in het (helaas niet altijd even) zonnige Spanje. Om het thuisfront op de hoogte te houden, hebben we onze ploegleider Ron Lambregts bereid gevonden om als razende reporter ter plaatse verslag te doen. Hier volgt zijn update over de eerste dagen.
Op dinsdag 4 maart vertrokken 2 begeleiders (Leen en Ron) in een afgeladen ploegleidersauto en 3 stoere meiden (Merijn, Astrid en Anne) in een nog voller gepakte bus vol materiaal richting het zuiden. Zonder noemenswaardige vertraging werd de eindbestemming na vele uren bereikt.
Na het uitpakken en het bezichtigen van de accommodatie reden de 3 dames een heerlijk herstelrondje. Ron en Leen haalden de overige dames op bij het station en er werd gelijk een karrevracht aan boodschappen gedaan. Ook werd er onderling een perfect corveeschema afgestemd, zodat de taken qua opruimen en koken netjes over iedereen worden verdeeld voor de rest van het kamp.
Op dag 2 werd een flinke duurrit afgewerkt met diverse klimmetjes van 3,5 uur. De grotere motoren mochten er nog een extra rondje van 40 km aan vastplakken en zo de 5 uur aantikken.
Dag 3: Helaas waren de weergoden ons minder goed gestemd, waardoor de geplande training werd ingekort. Na 50 kilometer was het wel welletjes.
Voor dag 4 werd ook weer veel regen voorspeld, en daardoor werd besloten de training om te wisselen met de geplande rustdag. Diverse dames gaan toch even naar buiten voor een kort ritje tussen de buien door, andere gaan naar de gym en weer andere gaan een dagje naar Girona. De begeleiding ligt een dagje op de bank Strade Bianche te kijken.
Dag 5: eindelijk weer een 'normale' training. Daarbij werd er onderweg geoefend in sprinttreintjes. Het werd mooi duidelijk dat je dit anders moet aanpakken bij verschillende (parcours)omstandigheden. Verder hadden we onze eerste lekke band (lees: klapband).
Dag 6 begon eindelijk in de stralende zon en iedereen vertrok in kort-kort richting de bekende lokale klim: de Rocacorba. Onder op de achtergrond schilderachtige plaatjes met de besneeuwde Pyreneeën reuzen. Onze benjamin Jenna was zodanig enthousiast bezig dat haar achterderraileur in de crashmodus schoot. Met vereende inspanningen probeerden ploegleiders Leen en Ron dit euvel op te lossen. Helaas: de lokale fietsenmaker constateerde een defecte motor. Een heuse DNF voor Jenna. Na de eerste klim en afdaling werden er nog 2 wielen gewisseld, en het werd donkerder en donkerder. En ja hoor: toch nog een fikse bui voor onze meiden. Al met al een pittige training van uiteindelijk bijna 5 uur. Hier word je sterker van!
Op Dag 8 gaven de apps allemaal onheilspellende voorspellingen met ware hoosbuien, maar achteraf was er slechts een ‘waterig’ zonnetje te bespeuren. Door de aangenomen voorspelling werden de blokjes volgens programma alsnog uitgevoerd, maar dan op een mooi omloopje redelijk dichtbij huis. Diverse rensters werden tijdens de blokjes op de voet gevolgd door de begeleiding en voorzien van nuttige tips.
Het trainingsprogramma van dag 9 werd omgeruild met dag 10. De reden moge inmiddels wel duidelijk zijn. Toch bleek dit achteraf niet zo'n slimme beslissing. Het weer bleek best mooi en ideaal voor een koffieritje en een dagje Girona. De begeleiding besloot een klein kerkje in Barcelona te gaan bekijken met een afsluitende lunch inlcusief Patatas Bravas.
Dag 10 was de dag van de mentale training. Met een temperatuur van slecht 7 graden en regen was het niet bepaald plezierig op de fiets. Dus werd er gekozen voor een rondje van 40 km waterhappen. Een drietal dames bleek niet voor 1 gat te vangen: zij deden het rondje gewoon nog een keer. De rest koos begrijpelijkerwijs voor een warme douche. Zelfs in de ploegleiderswagen stond de kachel op standje warm!
Dag 11 werd gekenmerkt als Hilly Hell. Deze laatste trainingsdag staat bekend om zijn vele hoogtemeters met maar liefst 4 serieuze beklimmingen. Hier mogen de meiden elkaar pijn doen. De eerste klim werd nog redelijk gezamenlijk omhoog gereden. Bij de twede was dit al minder het geval, en werd er een mooi stukje tactiek losgelaten. Bij de derde klim werd het meer 1 tegen 1. Daarna was het oppassen geblazen, want waar de zon eerst nog volop scheen, werden we in de afdaling getrakteerd op harde regen en zelfs hagel. Beklimming 4 werd afgeblazen, maar we reden wel in waaiervorm terug naar huis.
Het trainingskamp werd op de laatste avond nog afgesloten door een pubquiz die door uw razende reporter in elkaar was gezet. De diversiteit aan vragen (historie, techniek, ploeggenoot-weetjes, algemeen) werd gewonnen door Marit, net voor Marjet.
Tijdens het trainingskamp werd tussen de rensters en begeleiding ook gesproken over hun ervaringen binnen het team, wat hun doelen zijn op korte en langere termijn, en hebben ze hun eigen motivatie-slogan kunnen kiezen.
Ondanks het slechte weer zijn er zeker de nodige kilometers gemaakt, maar er is vooral ook gewerkt aan de saamhorigheid en teambuilding. Dames en begeleiding bedankt, Op naar een mooi seizoen!
|
|
